Zeynep’in kreş arkadaşları ve aileleri İstanbul’da bizim en güzel kazanımlarımızdan biri oldu… Daha önce doğumgünü sebebiyle çok biraraya gelmiştik ama sebepsiz buluşmamız ilk defa oldu…
Sevgili Guncha bizi şarap-peynir-şömine akşamına davet edip mükellef bir sofrayla misafir etti…
Hem anne babalar hasret giderdik hem çocuklar birbirine doydu…
Evde ayrılırken sevgili İbrahim abiye ve Guncha’ya şunu söyledik… Bundan 28 yıl önce biz de İlker ve 4 kızdan ibaret bir gruptuk. Yıllar içinde çocuklar farklı farklı okullara gittiler ama anne babalar yılda en az 2-3 kez biraraya geldiler ve tabi çocuklar olarak biz de … Hatta öyle ki, ergen olduğumuz ve anne babalardan ayrı takılmaya başladığımız 13-15 yaşlarında bile bu yemeklere katılmak bizim için zorunluydu… Sonra biz İlkerle çıkmaya başladık ve sonra evlendik :))
Şimdi bu grupta da Enis ve 5 kız var. Eğer Enis yıllar sonra bu kızlardan biriyle evlenecek olursa tarih tekerrürden ibaret olmuş olacak :))
Ve sevgili Duru ve Zeynep, yapışık ikizler aman yanak yanağa yaşayın, ayrılmayın siz 🙂
