Yine bir bakıcı krizindeyiz. Bakıcımız, bu sefer ailesel bir sağlık sorunu yüzünden bizi bırakmak üzere… Aslında hiç istemiyoruz. İki göz iki çeşme ağlar haldeyiz… ama konu sağlık olunca birşey gelmiyor elden… Ağustos ayında ayrılacak bizden… O arada el birliği ile Zeynoş’u emanet edecek bir teyze bulacağız…
Radarları açtık ,her yeri aramaya başladık…
Bu arada şirketten bir arkadaşımdan Mature’yi duydum. Bakıcı değil ev öğretmeni buluyorlarmış. Bu arkadaşım 4 yıldır burası ile çalışıyor ve kızına bakan ev öğretmeninden çok ama çok memnunlar. Hatta verdikleri para bana biraz çok geldi, “Cansu kadın daha çok istese, daha çok veririm” dedi 🙂
Bunun üzerine ben de aradım Mature’yi, ama bana biraz fazla reklamasyon geldi… Öncelikle amaçlarının ev öğretmeni bulmak olmadığını, pedagojik danışmanlık yapmakta olduklarını söylüyorlar. Bu sebeple her görüşme ücretli. Pedagojik destek alırken, eğer o esnada, bizimle uyumlu, bize yakın oturan, bizim koşullarımız ile çalışabilen bir ev öğretmeni bulurlarsa eşleştiriyorlarmış.
Şuanda ellerinde boşta hiç ev öğretmeni yokmuş, yaz sonu itibari ile boşalacak biri de yokmuş, ama size birini bulabilmemiz için pedagojik danışmanlık alıyor olmalısınız, aksi halde bir ev öğretmeni boşa çıksa bile öncelik pedagojik danışmanlık alan ailede olacak diyor. Valla kafamı karıştırdılar… Henüz ilk görüşme için gün almadım… yani bu sisteme dahil olup olmamaya henüz karar vermedim. Zaten bizim her durumda, en geç ağustos ayında yeni bir teyze bulmuş olmamız gerekiyor Zeyno için… Mature’den o zamana kadar ev öğretmeni çıkmayacağı kesin…
Bir de eğitimci bir arkadaşım var Beroş’un annesi Nihal… O da evde hiçbirşey öğrenmiyor bu çocuklar, acaba 2 yaşında kreşe versek mi dedi, kafamı iyice allak bullak etti… Buaralar gece gündüz, aklım fikri bu işte…
Bir yandan da şu oyun okullarını araştımaya başladım… Kuzu için birşeyler yapıyor olmak istiyorum. Nihal, my gym’e götürüyor Beroş’u haftasonu 1 gün, ayrıca haftaarası da ücretsiz dersler var, eğer mesai saatini uydurursan gidebileceğin. Beroş çok seviyormuş burayı.
Happy nest adında bir yer duydum, atolyeler ve seminerler ile ilgili bilgi almak üzere mail gönderdim. Bakalım onlardan haber bekliyorum.
Eee tabi bir de gymboree var… biraz sosyetik ama bu işin en iyisi olduğu iddiasında…
Valla kuzu için birşeyler yapıyor olmaya başlamak lazım sanırım.
Sitede oturuyoruz, parkımız bahçemiz var diyoruz ama benim gözlemlediğim bu çocuklar, ne bakıcılarından gerçekten faydalı birşeyler öğreniyorlar, ne de parkta paylaşmayı öğreniyorlar, çocuklar bakıcıları ile ayrı ayrı oynuyor… Zaten park desen park değil, 3 tane salıncak, 2 tane kaydırak… Bir tane kum havuzu var ama sağolsun Şişli Belediyesi sahipsiz köpeklere iyi bakılıyor diye aşılarını vurdurup bizim siteye fırlattığı için, kum havuzları köpeklerin dışkı yuvası… 🙁
Bu iş böyle olmayacak, bu işi çözüp rahat uykular uyumaya başlamam lazım bir an önce… Anne baba deliler gibi çalışıyoruz, şu hayatta bir tanecik kızımız, herşey ama herşey onun için en iyisi olmalı…
Bisikleti parkta bir abladan çalmış, ayağı bile uzanmıyor, ama inmem inmem, menim menimmm (benim demek oluyor yani)
