kardeşim ile aramızda 1.5 yaş var, farklı cinslerde olmamıza rağmen, aynı odada 11 yıl yaşadık… O zaman böyle kardeşler aynı odada yatmalı tartışmaları konu değildi.
Evin bir salonu vardı, sadece misafire açılan. Oturma odasında oturulurdu, dolayısıyla 3 odalı bir evde çocuklar mecbur aynı odayı paylaşırdı… Öyle biri okula gidiyor, biri bebek, biri gece uyanıyor, birinin arkadaşları geldi gibi tartışmalar konu bile değildi… Kardeş dediğin paylaşmak zorundaydı… En çok da odasını…
Şimdiki nesil bir başka… Biz mi çok büyütüyoruz, eskilerin mi bildiği doğru bilemem… Ama bizim çocuklar daha oyun oynamıyorlar birlikte, herkesin kendi odası var, kendi oyuncakları, kendi kitapları…
Zeynep bir kitap kurdu, 1 yaşında kelimeleri sıralamaya başladığında, o angaralı aksanıyla bana ‘ogu,ogu’ diyordu :)) hala akşamları en büyük kavgamız akşam kaç kitap okuyacağımız. Benimle uyumayı sevmiyor çünkü ben 3 kitap okuyormuşum, babası 5 :))
Can ise kitap dinlemiyor, daha cok yemeğe çalışıyor 🙂
zeynep 1,5 yaş civarında birkaç kez kitabını yırtmış hatta o zamanda ‘efe yırttı’ diye iftirasını bile atmıştı :)) can ise zeynep’den ona özenle sakladığımız tüm kitapları haşat etti resmen…
Ama bu akşam çocuklara birlikte kitap okumaya karar verdim… Ve gerçekten oldu… Can tam 1 kitabı kucağımda dinledi… Tabi ikinci kitapta bu harika tablo bozuldu ve Can top peşine koştu, ama olsun, birlikte 1 kitap okumayı başarabildik,ve o tabiki de sevgili Ayşen Oy’un bu beden benim kitabıydı…
Buarada harika bir kitap, çocukların cinsel istismara nasıl hayır demeleri gerektiğini basit bir dille onlar için anlatıyor…
