Dun aksam epey de gec yatmistik aslinda… o yuzden Can bu sabah gec kalkar, ben de ohh mis dogumgunumde azicik daha uyurum rahat ederim diyordum…
Zeyno supriz yapti bu sabah… sabahin 7:30unda damladi odaya, once biraz uyuyor numarasi yapsak da cok da sokmedi numaram… sabah 09:00`a kadar tepistik yatakta… sonra Can uyandi tabi… iki kardes yatakta epey azdilar,..
sonra babamiz bize kahvalti hazirladi… biz de evde Zeyno ile hasta bebegini tedavi ettik, ayni zamanda Can`la `goooollll` oynadik… zaten anne dedigin ayni anda hem hemsire hem de golcu olabilendir, oyle degil mi 🙂
sonra Zeyno ile yuzme dersine gittik,,, o esnada arayip dogumgunumu kutlayan arkadaslarimin telefonlarini nefes nefese acmisligim, bir yandan canta hazirlarken, bir yandan zeynoyu giydirmeye calismaya calismamdan, eee bir yandan da pijamami cikartmaya calismamdan olabilir 🙂
her zamanki gibi 2,5 dakikada evi terk edebilme rekorunu yeniledik yeniden… kosa kosa derse girdik… zeyno cuppp havuza,,, anne ayaklarini uzatip sezlonga 🙂
sonra evden ciktik,,, yolu giderken, biraz uzak degil mi diye sikayet etmis olsam da, varinca iyi geldik dedigim, guzel marmara ereglisi…azicik bahar gunesi, tatli bir esinti,,, yanimda sevdiklerim… huzurun dibine vurdugum bir gun yasattilar… ve bir yil boyunca her gun hatirlamam icin sukur dualarini hatira biraktilar bana…
huzurumuzun eksilmedigini, her gun guzel anilar biriktirdigim, cocuklarimin yuzunun hep guldugu yeni 365 gun bekle beni…
