Zeyno’suz 4 gün bize zor ama sanırım Zeyno’ya daha zor geçti.
İlk 2 gün ne yalan söyliyim hem biz biraz iyiydik hem de Zeyno iyiydi.
1,5 yıldır yapamadığımız birşey yaptık ve akşam 10 seansına sinemaya gittik, en çok buna hasretmişiz demek ki, sonra arkadaşlarımızı gördük, dışarı çıktık, vs vs
Zeyno’ da ilk 2 gün amcamın çocukları Gizem ve Berat’ la birlikte 2 aşağı 1 yukarı oynayıp durmuş, tabi çarşamba günü onlar Ankara’ya dönünce biraz anneannenin burnundan getirmiş. Ona bol bol tıslamış ( bu tıslama yeni hareketimiz, istemediği birşey olunca tıslıyor kuzu, bununla ilgili bir video koyacağım anı olsun diye, gerçekten çok komik tıslıyor sıpa) 🙂
Cuma akşamını zor ettik, tanzanyadan gelen amcamızı 2 saat görüp kendimizi adapazarı yollarına zor attık, aldık yanımıza yatırdık, öptük öptük öptük,,, gece3 sularında birden uyandı kuzu, deliye döndü annesini ve babasını yatakta görünce, biz gidicez sandı herhalde 1 saat uyumadı 🙂 sonra 4 sularında hep beraber baygın düştük tekrar, el ele 🙂
Canım annem biz dinlenelim diye resmen kendini feda etti, zeyno cadısı ile 24 saat 5 gün survive etti 🙂 ama akıllanmadı hala yazın alanyaya götürücem diyor, bakalım izleyip göreceğiz…
Adapazarı photolarını daha sonra ekleyeceğim…
