Zeyno doğduğundan beri babasının aklındaydı, ama bir türlü kısmet olmamıştı bir ağaç dikmek. Hem anlamlı olsun, yıllar yılı yavaş yavaş Zeyno ile büyüsün, hem de asırlar boyu dursun yerli yerinde istedik. O yüzden bir çınar ağacı dikmeye karar verdik.
Birkaç çiçekçi dolaştık, küçük çınarı Yalova’dan getirtebileceklerini söylediler (genelde hep 10-15 yıllık çınarlar varmış ellerinde). Biz de Ertan dayımızdan istedik bize getirmesini. O da tam Zeyno’nun boyunda, gencecik bir çınar bulup getirdi bize…
24 Mart Cumartesi günü, bahçemizde bir törenle diktik ağacımızı, “can-su” yunu verdik.
Zeyno’cum umarım, sen ve çınarın, sağlam kökler üzerinde sağlıkla, mutlulukla büyürsünüz…
Su başında durmuşuz.
Su serin,
Çınar ulu,
Ben şiir yazıyorum.
Kedi uyukluyor
Güneş sıcak.
Çok şükür yaşıyoruz.
Suyun şavkı vuruyor bize
Çınara, bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze…….
Nazım Hikmet,,,
*bak tosun moralim çok bozuk, benim boyumda birşey alacaklardı, yine benden uzun olmuş 🙁
*Kızım valla bak senin boyunda, neden inanmıyorsun…
ya anne bırak allah aşkına yaaaa, uzun işte görmüyor musun?
*tamam kızım, derine gömeriz, aynı boyda olursunuz merak etme…
* Efe bak, çınarım ve ben aynı boydayızzzzz
Çınarı ile birlikte ömrü uzun olsun prensesin…