Okuduğum kitaplarda, bu yaş grubundaki çocukların zaman zaman sanal arkadaşları olduğu, hayal dünyasında yaşayabildiğini yazıyordu.
Bu sabah her sabahkinden farksız telaş içinde hazırlanmaya çalışırken, antrede Zeyno’nun kendi kendine konuştuğunu fark ettim;
Annesi: Zeyno’cum, orada biri mi var, kiminle konuşuyorsun?
Zeyno: Sus anne sus, kedi var, uyuyor
Annesi: aaa öyle mi, nerede göremedim, göster bana
Zeyno: yere yatalım (ikimiz birden yüzüstü yattık yere)
Annesi: aaaa nerede göremedim….
Zeyno: anne, kedi yok, kalk !!!!
