Koç müzesinden Zeyno ve Bora geçti…

30 Ağustos tatilinde İstanbul’daydık, ne yapsak diye düşünürken internette Koç müzesinde tarihi römorklu Liman II’nın Haliç’e indirileceğini okuduk, Liman II bahane, Koç müzesi şahane düşüncesiyle, gitmeye karar verdik… 
Şansımıza hava çok güzeldi, ne üşüttü, ne terletti bizi… Zeyno’nun 3. Koç müzesi ziyareti oldu, bence hem büyükler hem çocuklar için gerçekten olağanüstü bir yer burası… Bora ve Zeyno, bir dakika bile sıkılmadan süper bir gün geçirdiler… Artık babası, Zeyno biraz da büyümeye başladığı için ona müzenin kurallarını anlattı, mesela “milyon dolarlık antika arabalarının içine girmeye çalışmayacaksın!”, ama Zeyno kuralları dinleme konusunda yine de çok istekli değildi… Neyseki abilerden biraz korktu da, bizi peşinde çok koşturmadan ayrıldı antika araba bölümünden… Ama atların olduğu alanı terk etmemiz epey bir zaman aldı doğrusu 🙂
arabada yan yana oturdu kuzular… 
süt bitirmeye yarışması bile yaptılar 🙂 (çocuk çocukla büyüyor, bu laf kesinlikle doğru)

Müzenin girişinde dalgıçlar karşıladı bizi… Zeyno ve Bora daha o dakika etkilendiler… Zeyno, perker perker diye çağırdı adamları (berker amcası dalıyor ya) 🙂
Önce biraz teknoloji atolyesinde ders mahiyetinde İlker’i dinlediler… Elektrikli aletlerin nasıl çalıştığını gördüler… Tecrübeli Zeyno, Bora’ya düğmelere nasıl basılacağını öğretti. Bora, çelik ve çeliknaz’ın yanına gelmek istemediği için Zeyno tek başına poz verdi 🙂

Çocuk atolyesinde, neredeyse 1 saat kendilerini kaybettiler… birlikte değil, paralel oyunu seçtiler. Zeyno kaçtı Bora kovaladı, Bora kaçtı Zeyno kovaladı… eee tabi zaman zaman kavgalar da çıktı 🙂

 atolyenin en güzel kısmı, köpükten balon yapan bu bölümdü, buradan çıkmak istemediler, bir Zeyno patlattı balonu…
bir Bora…
hep birlikte gemi yapım atolyesini de, eski bir filikayı da gezdik…

1936 model Austin ne çekti bu Zeyno’nun elinden 🙂

park bölümünü özellikle uyku sonrasına ve hatta günün en sonuna bıraktık, çünkü buradan çıkmak istemeyeceklerini biliyorduk 🙂
bahçede en az 5 tane plastik ev var, ama aynı evin içinde oynayıp durdular… eee tabi biraz da kavga edip 🙂

daha önce atlı karıncadan korkmuştu Zeyno, ona binmek istememişti, bu sefer ise favorisi atlar oldu. resmen inmek istemedi…

ehhhh bu da benden son poz olsun… 🙂

Print Friendly, PDF & Email
Written By
More from acemianne

Beslenme ile ilgili aklima gelenler

Zeyno ilk dogdugunda cok kucuk bir bebekti. Zaten 2700 gr dogdu ve...
Read More

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir