Çok çok önceden planlanmıştı… Ercüment telefon açıp, gidelim mi Sapanca’ya dediğinde uzun çok uzun bir sözleşmenin tam ortasındaydım, EVETTT dedim…
Önce Ece ve Mehmet’in işi çıktı, sonra Ercü’nün teyzesinin taşınası tuttu, ama biz yine de yılmadık gittik Sapanca’ya… Biraz soluklanmaya, biraz da huzura doymaya… Edişkonun gelmeyeceğini öğrenince, Zeyno’yu evde bırakmaya mazeretimiz oldu, zaten bu hafta ana kız pek nanemolla geçirmiştik…
Sapanca’da dağın tepesine kurulmuş, daha yeni açılmış Uğurlubey konağı çok ama çok güzeldi… Kuş bakışı göl manzaralı odamıza doyamadık, İstanbul’da böyle manzaralı bir evin hayallerini kurduk…
Zeyno’dan ayrı sakin, sessiz, bol oksijenli, bol sohbetli bir 24 saat geçirdik…
Kaçmalı kesinlikle arada bir rutinden kaçmalı insan…
