Dün ilk gururumuzu, ilk mezuniyetimizi yaşadık :))
Geçen yıl Ağustos ayında ağlayarak başladığı, beni 2 hafta o küçücük taburelerde oturttuğu kreşinin ilk yılı bitti…
Nasıl geçti koskoca 1 yıl, bazen hiç beklemediğimiz anda hasta oldu, haftalarca gidemedi, bazen en soğuk en karlı günlere inat, yolunu tuttu kreşinin…
Evde ağzına sürmediği yemekleri orada yedi, paylaşmayı öğrendi, her hafta okula oyuncak ve kitap günlerinde götürdüğü oyuncak ve kitaplarını aldı eve getirdi, malına sahip çıkmayı öğrendi…
Her hafta Cuma günü yaptıkları mutfak etkinlikleri ile anasına taş çıkartan, kurabiyeler, muffinler, hatta turşular yaptı :)))
Her ay bir sürü değişik şarkı öğrendi, yazıık yavrum ingilizce konusundaki yetersizliğinden mecalini bize anlatamadı :)))
Sınıfındaki arkadaşları yetmedi, hayali arkadaşlar yarattı( josephine), sonra kendi kendine hayali arkadaşını kaybetti…
Emziği bıraktı :))))
Ayakkabılarını ve montunu kendisi giymeyi öğrendi, hatta bu KENDİM krizleri öyle bir noktaya geldi ki bazen çıldırttı :)))
Okula her sabah mutlu gitti, ama yine de onu almaya gittiğimiz her akşam gözlerinin en derininden gülerek özlemle karşıladı bizi…
