Can bu sene okulda çok da kolay olmayan bir yıl geçiriyor…
Ailece İsviçre’ye alışmaya çalıştığımız şu günlerde, Almanca ile arasına en çok mesafeyi koyan Can oldu… Serbest bıraksak olmuyor, zorlasak hiç olmuyor…
Çocuklar burada bilingual denilen yani 50-50% İngilizce-Almanca özel bir okula gidiyorlar. Dersler bir hafta İngilizce, bir hafta Almanca okutuluyor. Dersler birbirinin tekrarı değil, devamı. Dolayısıyla akademik başarı ancak iki dile de hakimiyetle oluyor.
Can henüz 5 yaşında, ana okulunda burada henüz yoğun bir akademik eğitim yok, ufak tefek sesler, harfler veriliyor ama temel eğitim birinci sınıfta başlıyor. Hal böyle olunca da ana okulları aslında temel insan becerileri, oyun oynamak ve elişi yapmaktan ibaret. Dolayısıyla Can, oyun oynadığı arkadaşlarıyla neden 1 hafta Almanca sonra 1 hafta İngilizce oyun oynaması gerektiğini bir türlü anlayamıyor. Ama anne, o zaten İngilizce biliyor en sık duyduğumuz cümlesi.
Bir yandan da Can’a ufak tefek okumanın öneminden bahsediyoruz. Almanca öğrenmek istemiyorum dedikçe filmi başa sarıyoruz, yeniden anlatıyoruz.
Amerika’da yeni yıl seyahatimizde çok fazla evsiz yani homeless gördük. Can bunlar ne, neden böyle diye sordukça da ona anlattık. Konu da tekrar eğitimin önemine, okuyup adam olmaya geldi. Zeynep- Can homeless konusunda kafalarına epey birşey yazdılar. Özellikle evsizlerin uzun süredir yıkanamadığı için kirli olduğu, kocaman çantaları olduğu ve onların üzerinde yatıp kalktıkları, genelde korunmak amacıyla mutlaka bir köpekle gezdikleri gibi….
Yeni yıl tatilimizden döndük, Can Almanca haftasında yine sorun yaşadı. Ben de onunla konuşurken, aramızda şöyle bir diyalog geçti:
Annesi: Can yeter artık neden böyle yapıyorsun
Can: Homeless mı olucam ben
Annesi: Evet annecim eğer böyle devam edersen, sen de homeless olursun
Can: O zaman bugün homeless olmuyum, homeless çantam hazır değil
Hay Allahım ya, çantası hazır olsa, ben bir homeless olayım diye gidecek evden.
Offf Can yaaa, sürekli rahmetli anneannemin lafı kulaklarımda, koca adamı kocatmaz, çocuk kocatır 🙂 Kocadım yahu vallahi kocadım…
