Can paşanın dün akşam itibariyle paşalık rütbesini elinden aldık, artık o bizim evin çavuşu… Hiç kalıbına yakışmayacak işler yapıyor 🙂
Ocak ayından beri bir türlü düzelemedi… Neymiş kardeşim bu bronşiolit böyle, resmen mahvetti bizi…
Ben sürekli hastalandığı için hırıltısı artıyor diye düşünüuorum, Elif hoca zaten yeterince kuvvetli ciğerleri olsa böyle hastalanmaz diyor, yani yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan meselesi devam ediyor…
En son 25 Şubatta yazmışız Bronşiolit yine azdı, Elif hoca, Can’ı ilaç manyağı yaptı diye… Söylediği dozda ilaçları kullandık… Elif hoca 1’er hafta arayla sırasıyla önce atrovent’i, sonra Ventolin’i kesti ve sonunda 09 Mart itibariyle de 2 doz sabah-2 doz akşam aldığı pulmicort’u 1 doza düşecektik ve 14 Nisan’da Elif hocayı ziyaret edecektik… Ne olduysa 09 Mart sabahı oldu… Can sabaha hasta uyandı… Cumartesi akşam annemin yardımcısı Can’ı atletsiz yatırmış, akılsız kafam bende kontrol etmedim, gece boyu 5 kez kalkıp kaka yapmış mı diye altına baktım, ama hiç üstünü açıp atlet var mı diye bakmadım uyku sersemi… 08 Mart sabahı Can biraz öksürdü, aksırdı, bir şey olmaz zannettim, ama oldu 🙁
09 Mart günü Elif hocayla konuştuk, pulmicort 2 dozu azalttırmadı, ve ayrıca sabah, öğlen, akşam atrovent’e tekrar başlattı…
Zekai beyi de aradım, Can sular seller gibi grip oldu, öksürüyor, aksırıyor, burnu sürekli akıyor diye… sabah akşam yarım ölçü kongest verdi, burnuna 3 kez rhinfant damla, ateş olması durumunda da yarım ölçü ibufen (kongestin içinde parasatemol olduğu için)…
Dün gece kabus gibi, 1 saat deliksiz uyumadık… Resmen kendi de mahvoldu, bizi de mahvetti… sabah saat 5 civarı, resmen gözü kapalı, inliyordu paşam (pardon çavuşum)…
Can böceğim kalıbına bakan seni bir şey sanıyor, valla dışı seni, içi beni yakar bir çocuk oldun sen… Resmen artık haftasonu gelmesin istiyorum… Çocuğu bir yere çıkardığımız ettiğimiz de yok, ama her hafta sonu nasıl oluyor bilmiyorum, çocuk hasta oluyor 🙁
12 ay yaz olan bir yerlere yerleşmek istiyorum….
