2014 nasıl geçti bir muhakeme yapmaya çalışıyorum;
2014 kötü başladı, çünkü yeni yılın ilk günü Zeynep 6.havalesini geçirdi, 3 ay kreşe gidemedi…
Aynı günlerde ben domuz gribine yakalandım ama ilaç alamadım, çünkü hamile olduğumu öğrendim, tam 3 hafta süründüm yatakta…
Sonra şansımız döndü ve herşey güzel gitmeye başladı…
Mart ayında İlker yeni görevine terfi etti…
Hem iş baskısı, hem Zeyno’nun ilgi yoğunluğu üstüne hamilelik derken, 02 Mayıs günü Vertigo belası ile tanıştım, 6 aylık hamile halimle dünya başımın altından kaydı gitti, yere kapaklandım…
Mükemmel olmasa da sorunsuz bir hamilelik geçirdim ve aceleci Can’ı beklenenden tam 3 hafta önce kucağımıza aldık…
2.çocuktan sonra eve sığmamızın imkansız olduğunu anlayıp, Zeynep’in okulu başlamadan taşınmaya karar verdik, ben o zaman 20 günlük lohusaydım… Ev taşıma telaşı içinde annem yeni evde mutfaktan düştü, efsane hastane Acıbadem Maslak röntgen geçip, hafif ezilme dedi, annem 2 ay hem canım acıyor dedi, hem üstüne bastı, meğer kadının bileği tam 4 yerden kırıkmış, valla bu Acıbadem Maslak hastanesinin elinden hastane ünvanını alıp, otel ünvanı verseler yeridir, diyecek birşey yok…
Zeynep 40 günlükken tanıştığımız ve evimize giren bakıcı teyzemiz ile 3.5 yıl geçirmiştik, şimdi ise yatılı bakıcıya geçelim dedik, 3 ayda 5 tane kadın başlayıp işi bıraktı, bu konuda ne yapalım bilemedik…
Ve 2014’ün son günlerinde anneme yapılan mide endoskopisinde şüphelenen doktor böbreğe bir tomogrofi istedi, çekilen tomografi sonrası böbrekteki kitlenin acilen alınmasına karar verildi, şuanda tek duamız erken teşhis edilmiş olması…
Eyyy 2014, şöyle bir geriye dönüp bakıyorum da en önemli kazancım, hatta tek kazancım, en büyük mutluluğum Can olmuş, Allah bugünümüzü aratmasın, 2015 yılında bize başta sağlık, sonrada huzur, mutluluk versin inşallah…
