1.5 aydir yazmadigima inanamiyorum…

Tembellige yer yok ama gercekten 10 Aralik`dan beri hicbirsey post etmemis olduguma inanamiyorum….

Bugun aslinda 27 Ocak 2017, ama ben 10 Aralik`dan itibaren neler olduguna dair tek tek blog yazilarini fotograflara bakarak eklemeye calisagim…Yasadigimiz hicbir an unutulmaya hak edecek kadar degersiz degil,… hepsi olmali bu blogda,,, ve yasamaya devam etmeli usulca…

Blog yazmamin bana iyi geldigini dun aslinda cok da uzak olmayan bir tarihten bir fotografa bakarken yeniden anladim… Kizlarla (Elif, Gunes, Gamze, Sinem, Gokce), Beytem hatirasi pozu cektirmisiz, dusunup durdum neydi o gun, niye o gun cektik diye… Sonra hatirladim, ben Can`a hamileydim ve ofisteki son gunumdu, sonra zaten donuste Beytem`e donmedim, Orjin`e yeni ofisimize dondum ve bu sadece 2 sene onceydi ama hatirlamak dakikalarimi aldi… Hele ki yillar gecince iyice unutulup gidecek hepsi, o yuzden daha yol yakinken devam etmeli yazmaya yazmaya yazmaya…

Gercekten soz ucuyor ama yazi kaliyor bu hayatta…

Sevgiyle.

Print Friendly, PDF & Email
Written By
More from acemianne

Inek yavrularını süt içerken gördünüz mü?

Hong Kong’un kendine has bir Asya kokusu vardı… Sıcak hava ile kızartılmış...
Read More

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir