Kardeş demek kavga demek… Hem de her Allah’ın günü… Bıkmadan usanmadan… Ama başın dara düştü mü, yine de aklına ilk onun gelmesi demek… Kimi zaman aldığın nefes demek… Kimi zaman boğazını sıkan nefes… Kardeş demek sıkılınca bunalınca ruhuna ilaç demek… Bir sesiyle dertlerini alıp götüren demek… Kardeşlik düşmesin diye tutmak, bırakmayacağını bilerek yaslanmak demektir… Kardeşlik bir ağacın dalları gibi ayrı yönlere büyümek ama yine de tek bir kökten olduğunu unutmamak demek…
Çocuk klübünden çıkmış eve geliyorduk… Ben acele edince Can terliğine takılıp düşmüş. Kafamı çevirdiğimde gördüğüm manzara buydu… Can ayağını uzatmış, Zeyno ona pansuman yapıyordu… Oysaki daha 5 dakika önce çocuk klübünde birlikte oynamayı beceremedikleri için onlara kızmıştım ve erken ayrılmıştık…
