Eşimin kuzenleri ile 3 aydır kuzenler akşamı yapıyoruz. Baba tarafının tüm kuzenleri çoluk çocuk bir araya geliyoruz, hasret gideriyoruz…
Aslında çok spontane gelişti böylebir akşam yapmamız… Maaile çorlu’dan istanbula taşınan kuzenlere hoş geldine gittik önce, giderken de herkese haber verdk biz gidiyoruz gelir misiniz sizde diye. Esin’in muhteşem mantısı ile birlikte mükemmel bir akşam geçirdik hep beraber, ve aslında eşimize dostumuza ne kadar çok vakit ayırdığımızı ama kuzenler olarak bayramdan bayrama ancak görüştüğümüzden bahsedip, ayda 1 defa toplanalım dedik, organizasyon görevi de bana verildi.
Ben tabi görev adamı, hayatımın boyu böyle bir komut almayı beklemişim gibi ocak ayı boyunca plan yaptım ve mükemmel kuzen Ceren’in istanbulda olduğu haftasonunda ayarladım bu işi(ben akşam 15 kişilik davet veriyoruz dediğim anda, ceren kendini mutfağa attı ve 10 çeşit meze hazırladı) :)))
Bu ay ise Bora’lara misafir olduk, Bora kapılarda karşıladı Neyno’yu, sarıldı çok özledim seni dedi:) tabi sevgisi ve özlemi sadece 2,5 dakika sürdü, aslında o kadar da sevmediğini fark etti çok geçmeden:) beyza kendinden geçmiş, antakya mutfağının tüm özel yemeklerini sundu masada,,, geceye damgasını peyniri iskenderundan gelmiş künefe vurdu… Bundan sonraki akşamı düzenleyecek kuzenlere bunalım oldu:) (berna sen fish and chips yap,bizim oranın meşhur yemeği bu dersin) :))
İlk 2 akşamda fotoğraf çekmek aklımıza gelmemişti, bu sefer kuzular uyuyunca geldi… Künefe bitmeden yetişti photo:)
