Etiler Harvard Cafe’yi çok severiz. Her gittiğimizde şöyle bir evimiz olsa diye hayaller kurarız, acaba kaç milyondur diye tahminler yaparız J
Oyak Sitesi sakinleri topladık çoluğu çocuğu brunch’a gittik Pazar günü Harvard Cafe’ye… 100 kişilik bahçeye 200 kişi sığdırmaya çalışınca biraz sıkış tepiş olmuş haliyle,,, Kahvaltıyı almak yarım saat sürse de, ilk bardak çaylar 15 dakikada sonra gelse de, masanın üzerindeki tabaklar 5. Uyarıda gelip toplansa da, çok güzel bir Pazar geçirdik… Brunch sonrası kapanışı, Yaşar Usta dondurmacısında yaptık… Eskiden sadece Dudu bize alınca sevindiğimiz dondurmacımız, evimizin neredeyse dibine açıldı, bir mutluyuz sormayın J
Zeyno: Beren bak o benim en kıymetli oyuncağım, ben onu 100 kere yere attım, içindeki toplar kırıldı, ama yine de vermem onu kimselere. Onu bana Derya teyzem almıştı.
Beren: Zeyno, ben anlamamak seni 🙂
Zeyno: Yahu Beren, noooo diyorum nooooo …. 🙂
Zeyno: Neyse izin veriyorum, 2 dakikalığına yesss
Beren: aaaaa, okeyyy 🙂 tank yuuuu. I love youuuuuu
Zeyno: aaaa bu aslanlarla kaplanlarla savaşıp aramıza gelen Hakkı amca mı? Ne vahşi adam yahu, aborjin sanırım.
Beren: yok değil Zeyno’cum, ben Avustralya’da aborjinlerle birlikte yaşadım, orada yoktu böylesi J
Ece: Kızlar dayanamıyorum gözlerim kapanıyor. Bana bir yarım saat izin verin. Sonra bütün oyuncakları yiycem… Üstüne de cam şişede suyumu içicem… Anneme söyleyin hazırlasın suyumu (Yazarın Notu: Ayda’cım seviyorum seni)
Zeyno: Anne anneeeeeee, ya sürekli birşeyler yedirmeye çalışıyorsun bana… Ayrıca gördüm, az önce sen jambon yiyordun, ben de istiyorum…
Beren: Ayda teyze, annemle benim fotoğrafımı çeker misin? Çok güzeliz di mi?
Zeyno: üffff anne şu halime bak, üstüm başım kirlendi… Yani asabım çok bozuldu… Rezil ediyorsun beni Etiler’in orta yerinde….
Zeyno: Neyse güleyim de, bugünün güzel bir gün olduğu kalsın hafızalarda…. Altan amca sonra photoshop’la kaldırır yüzümdeki yemekleri 🙂
