Ayakta sallanan çocuklar, saatlerce uyumayan çocuklar, uyurken ağlama kirizlerine giren çocuklar beni hep çok korkutmuştu, kendi kuzum böyle olmasın diye daha hamileyken okumaya başlamıştım. EASY yöntemi, yatır-kaldır yöntemi, Ferber yöntemi hepsini yaladım yuttum, kendime göre bir düzen de oturtmuştum.
Akşam yemeğimizi yiyoruz, birlikte 10-15 dakika oynuyoruz, altımızı değiştiriyoruz, kitabımızı okuyoruz, sonra uyumak için odamıza geliyoruz, mememiz ağzımızda yatağa giriyoruz, uyku arkadaşlarımız ayıcıklarımızı yanımıza alıyoruz,,, 9 ay boyunca bu şekilde uyudu Zeyno, 20:30 civarında yatağa koydum en fazla 20:40’da uyumuş oldu, kendi kendine.
Ama son 15 günde hayatımızda bir şeyler değişti, Zeyno gece hayatına başladı J iyice yorduktan sonra yatağına koyuyorum ve çığlık çığlığa ağlamaya başlıyor, başında bekliyorum, ona ninniler söylüyorum, eğer ağlamaktan katılma moduna geçerse kucağıma alıp sakinleştirip tekrar yatırıyorum, ama yine ağlıyor, yine alıyorum, sakinleştirip yatırıyorum, bu böyle 1 saat devam ediyor bazen. Aslında kitap bu şekilde uyuyacak diyor (yatır kaldır yöntemi), ama uyumuyor işte, yapmamam gerektiğini biliyorum ama alıyorum kucağıma, odamda yatağa gidiyorum, yatakta yan yana yatıyoruz, Zeyno anneye cici cici yaparak, uykuya dalıyor J bundan çok keyif alıyorum ama yanlış bir alışkanlığa doğru gittiğimizin farkındayım, Ferber amcanın kitabı ters ters bana bakıyor J
Bir de artık evde biri varsa, veya başka bir yerdeysek kesinlikle uyumuyor. Dünden önce evde hem benim annemler, hem İlker’in ailesi vardı, içerdeki seslere kulak kabartıp duruyordu. Ama ev tamamen sessiz olursa daha kolay uykuyu kabulleniyor.
Dün inat ettim, uyutmadım kendi yatağımızda, 20:30’da koydum kendi yatağına 22:00’de bayıldı artık, yarı ağlamaktan yarı yorgunluktan. Arada bir öyle ciyak ciyak ağladı ki dayanamadım aldım kucağıma, böyle kafasını boynumun altına sokuyor, içini çeke çeke ağlıyor, hani anne bırakma beni yatağa der gibi, ya da ne bileyim ben fazla duygusalım, öyle anlamak istiyorum…
Bu uyku disiplini işini nasıl yapıcaz bilmiyorum, iyi huylarımızı kaybetmek istemiyorum, ama kuzuyu ağlamaya bırakmakta istemiyorum L
