Eskiden babama mektuplar yazardım, altına da imza atardım, en sevdiğin kızın diye :))) yahu adamın başka kızı yok… :)))
Zeyno’nun da başka dayısı yok, ama en çok Cem dayısını seviyor :)))
Ama “Dem” bizim için çok özel bir isim, kendi isminden sonra söylediği ilk özel isim “dem”, hemen ertesi gün de “nurnur” demeyi öğrendi zaten 🙂 daha annenin ve babanın ismini söyleme gibi bir niyeti yok, bakalım bir yandan da Cavis çalışıyoruz, ama o iki heceli olduğu için biraz zorlanacağız gibi 🙂
Bende küçükken kardeşime “dem” dermişim, hatta dillere destan bir “elin tıkıtıyo dem, elin tıkıtıyoooo” söylemim var ki, 28 yıl geçti üzerinden hala annemlerin her arkadaş toplantısında konusu geçer 🙂
Zeyno’da çok güzel “dem” diyor, hatta cümle bile kuruyor, “dem, okuuuuu”, adamı sabahları işe yollamıyor, akşam eve geldi mi ellerini yıkamasına izin bile vermiyor…
.jpg)
