Pazar Sabahı zor ettik, dönüşümlü olarak 1 saat İlker uyudu, 1 saat de ben…
Aslında cumartesi ne de güzeldi, Eda ve Zeyno birlikte doyasıya bir gün geçirdiler, biz de Ece’yle hasret giderdik… Akşam 7’de ne olduğunu anlamadık, Zeyno’nun ateşi 38 oldu 🙁 akşam sinema planı iptal oldu, döndük eve…
Ama süprizi Can yaptı ;( bütün gece uyumadı 🙁 yerine koyduğumuz anda ağladı, kucakta dolaşınca sakinledi sustu, gece kollarımız koptu resmen, sırayla önce İlker sonra ben dolaştırıp durduk…
Ne olduğunu anlamadık… Pazar günü yine soluğu aldık acıbadem’de , Zeyno’nun ağzının içinde aft çıkmış, o ateş yapmış, virütik bir durum yok yani…
Can ise kettle mübarek, fokur fokur kaynıyor, doktor kulakta ve boğazda birşey yok dedi, kakasını rahat yapamıyor olabilir diye, fitil verdi, Can kakayı yaptı ve gerçekten rahat bir gece geçirdi ama ertesi gün huzursuzluk tüm gün yine sürdü…
Salı günü Elif hocanın doktor kontrolü vardi, Elif hoca kulağında iltihap var dedi hemen antibiyotik başladı.. 0,25’e düştüğü pulmicort’u zaten yetersiz geldiği için tekrar 0.50’ye çıkarmıştı, ama o da yetmez dedi, ilaç düzenini tamamen değiştirdi, çocuğu günde 3kez ventolin, 3 kez atrovent, 2+2=4 kez 0,50 pulmicorta boğdu, ilaç manyağı yaptı, acilen bir frene basmalıyız, sonra da kontrollü bir şekilde yavaş yavaş koruyucu tedaviye geçmeliyiz dedi, 0,25 pulmicorta bir daha zor geçerim, çünkü Can ona hazır değil daha dedi :(((
Sonuç olarak Can şuanda 2 saatte 1 defa nebul’e bağlanıyor, çocuk biraz daha büyük olup anlasaydı kesin bunalıma girerdi…
Paşam hiç yakışmıyor senin kalıbına, sen hasta olma…
