Söz uçup yazı kalıyor, nasıl ama nasıl kızıyorum kendime, aylardır yazamadım diye :(( ama unutmayacağım, mutlaka 3 aydır olanları geriye dönük de olsa yazacağım.
2016’ya pek havalı bir başlangıç yapamadım, yılbaşında kar yağdı, her yer bembeyazladı, kafayı gözü patlatmayalım diye kar botlarını çıkardık kutularından, 2 ocak cumartesi dışarı çıkmaktan korkup sadece babaanneye gittik geldik. İlker karda düşüp kafayı gözü patlatmayalım diye dönüşte bizi kapının önünde bıraktı, biz az yürüdük. Ama ıslak ayakkabılar ve mermer zemine Zeynep’in Can’ın elini tutma telaşı, anası kılıklı Can’ın aceleciliği eklenince, Cansu kendini mermer zemine çakılı buldu:(
Sonuç, 15 gün takılacak omuza kadar alçı ve her bir nefesi işkenceye çeviren ezik kaburgalar 🙁
Ama her kötü şerde vardır bir hayır, 2 gün sonra 17 aylık olacak Can henüz ne gel ne git, hiç bir şey yapmıyordu ama pazar günü(3 ocak) halime o kadar acıdı ki yanağıma gelip ıslak ıslak yalayıp ‘avva’ yaptı, o günden beri de sık sık yapıyor. Hoş, her avva yapmak için ya üzerime çıkmaya yada beni eğmeye çalışıp bunu bana bir işkenceye çeviriyor olsa da 17.ay sonunda yapılan avva herşeye değer :))
Annemin deyişiyle 80cm’lik cüce beni yerle bir etmiş durumda ve ben bir avva’ya tav olmuş haldeyim :))
