Unutulmasınlar diyaloglarına epey bir ara vermiştim, aslında yeniden yazmam lazım. İnsan oğlu herşey unutuyor.
Bu diyalog bu akşamdan…
Zeynep: ya baba bir rahat ver, cok sıkıştırıyorsun
Babası: tamam (bunu söyleyip arkasına döner)
Zeynep: ya tamam tamam gel sarıl, çok özledim, ama az sıkıştır, çok sıkıştırma 🙂
