Bu yıl anneler günü hiç ummadığımız gibi geçti…Ateşi devam eden Zeynonun boğaz ağrısı top yaptı, üstüne üstlük yanağını ısırdı ve 3 kez üst üste kanattı… Antibiyotiğe alışık olmayan vücudu hemen olumlu reaksiyon gösterdi, boğazlar bugün dünden çok daha iyi oldu, ama yanağının acısından resmen çıldırdı, bir de boğazı ve yanağını ayıramadığı için sürekli ağzım acıyor benim diye ağladı…
Tam olarak rekora koştu, 36 saatte sadece 4 kaşık çorba içti, o da kuaförde sürülen kırmızı ojenin hatrına :))
Bu 36 satte su bile içmedi, öyle ki sabah taktığım bezini öğleden sonra 5 te değiştirdim ilk defa, nasıl olduğunu anlayamadığımız bir şekilde kaka yaptı…
Yolda babaanneye giderken birazcık uyuya kaldı, yanımdaki çikolatalı sütü biberonla dayadım, 100 ml içirebildim… Babaannede yapmadığı nazı bırakmadı, sadece 1 çay bardağı su içti hepbirlikte sevindik…
Eve geldik, tutturdu yine sizin yatağınızda uyuyacağım diye, yatar yatmaz uyudu, 2 saat içinde 200ml sütü uykusnda içti… İt gibi aç resmen, ama hem inadından hem ağrısından yemedi… ( bu arada artık kendi yatağından atlayarak iniyor, hayatımızda yeni bir dönem başlıyor, hepimize hayırlı olsun) :)))
Velhasıl sinir bozukluğu içinde bir haftasonu geçirdik, o ağladı ben ağladım, o yemedi ben ağladım, kucağımdan inmedi, belim koptu dayandım, başım döndü dayandım… Hiç ama hiç yaşamayı beklemediğim bir haftasonuydu, geldi geçti, bu sene anneler günü, bizim eve uğramadan bitti :((
Yarın önce vertigo kontrolüm sonra şeker yüklemem ve sonra da bebeğin kalp ritmi kontrolü var… Bakalım hepsi için sakin bir hafta geçirmiş olmam gerekiyordu (!) , ben bırak sakin bir haftasonunu doğru düzgün uyumadım bile… Bakalım yatın kontroller nasıl geçecek???? :(((
