Ankara gunlugu…
Ankara`da cocuklar en cok kara doydu herhalde…
Hergun ama hergun karliydi… Hatta oyle ki ogretmeni bizden ozellikle karda cekilmis bir fotograf istedi, cunku HK`da hayatinda hic kar gormemis cocuklar varmis ( HK`a hic kar yagmamis)
Can ve meshur yesil crocs botlari… bu botlar aslinda ablasinin da ancak Can el koydu… ve artik kimselere vermiyor… Sanirim ayagi buyuyunce de gidip 1 numara buyugunu alacagiz… `greeen, greeenn` diye dolasip duruyor ortalikta…
Zeynep`le birlikte anneannenin bahcesinde cam agacini susledik… agac o kadar buyukku, annem 5 kutu sus almis ancak agacin bir dalina ancak yetti 🙂
Gormemis, araba gormus… evet evet durumumuz tam olarak budur… Istanbul`dan HK`a giderken, kafamizda en buyuttugumuz konulardan biri, ya arabasiz bir hayat nasil olacakti… ama valla hic sorunsuz oldu mu oldu… hos ben bazen markette alis veris yaparken, kendimi kaybedip, onu da alayim, sunu da alayim, bir de bunu alayim derken kasada ne yaptigimi fark edip, ya bunlari kim tasiyacak eve diyorum ama onun disinda pek sorunumuz yok…
ama Turkiye`ye bir indik, cocuklar dedelerinin arabalarini bir gordu… `ayaba ayabaaaa` diye komaya girdiler resmen… Tamam biliyorum yanlis ama 1 hafta on koltukta yakin mesafelerde gezip durdular…
Valla babaannemin evinde de babaannemin bir fotograf bile cekmeyip, yaptiklarini cekmem biraz ayip olmus ama 🙂 valla cigkofteyi, eksili mardin dolmasini bulmusum kacirir miyim… en son kac tane dolma yedim… cigkofteye ne zaman bir son verdim hatirlamiyorum 🙂
Caca ve Can`in muhabbetleri hic ama hic eksik olmadi… Biz Can`i anlamiyoruz ama anneannesi onu konusturmasini da anlamasini da gayet iyi biliyor. Can`da bulmus kendine sohbet edecek birini kacirir mi, anlatiyor da anlatiyor…
Bu da benim ergenim, gergenim… Zeynom 🙂
Saclarini kestirmeye ikna oldu ve kuafore gittik… Omuz hizasinda hepsi ayni boyda saclara kavustu… keske benim saclarim hep duz olsa dedi durdu ( eee kizim hayatin boyunca duz sacin hasretini cekeceksin… herkes kendinde olmayani istiyor) ama senin zamanina artik Japon duzu mu, Tayland permasimi cikar bilmem, sen dert etme, bir hap icersin saclarin duzelecek teknolojiye gelmis oluruz artik herhalde 🙂
Ve buyuk babaanne ile Can… Bu cocuk o kadar candan o kadar icten ki… Zeynep`i bir kere bile yanasmadi ama Can sarilip sarilip optu buyuk babaannesini 🙂
Ve Ankara sayfasi bence Hosta doner ile kapanmali… Tam 2 kere firsatini bulup yedim soganli tursulu Ankara donerimi… Ilker, Hindistan`da olduguna mi yansin, Hostayi kacirdi ona mi yansin bilemedi 🙂
oooo koskaca 1 hafta derken, goz acip kapayana kadar gecti gitti… Yogun kar ve hastaliklar bize epey engeldi… Ama elimizden geldigince aile buyuklerimizi gordugumuz, hasret giderdigimiz bir hafta gecirdik…
yaza gorusuruz Ankara…
