6 ayı geride bırakırken…

Zeyno 19 Şubat’ta 6 aylık oldu. İşte geride bıraktığımız ayın unutulmayanları;

• Zeyno bu ay oturmanın tadına vardı. Çoğunlukla destekli, bazen de desteksiz uzun uzun oturuyor artık kuzu.
• Zeyno mama sandalyesinin yatar pozisyonundan (yani ana kucağı pozisyonundan), oturma pozisyonua terfi etti. Zira yatırmaya çalışınca, kendini kaldırıyor sıpam benim.
• Zeyno, emekleme yolunda ciddi çaba harcıyor, henüz çok başarılı değil ama bazen yüzünü yere gömüp, poposunu havaya doğru kaldırıp bacakları ile kendini ileri itebiliyor. Kollarından da kuvvet alması gerektiğini anlayacağı anda, emekleme işini becerecek. (ama valla benim hiç acelem yok, henüz TV ünitesinin üzerindeki çoğu çok özel insanlardan hediye gelen pek çok süs eşyasını, ve caaaanım orkidelerimi kaldıracak bir yer bulamadım) 🙂
• 5. ayın en önemlilerinden biri de Zeyno’nun katı gıdaya başlaması olmuştu, Zeyno ilk olarak evde mayalanmış yoğurdun ve Hipp Organik Prinç mamasının tadına baktı. Yoğurdu saat 4 civarında yiyor, prinç mamasını ise (anne sütüne hazırlanmak kaydıyla) saat 8 civarında yiyor ve sonra uyuyor.
• İyice emzik bağımlısı oldu kuzu, emzik yoksa uyku da yok. Bu emzik işinden ne zaman ve nasıl kurtulmak gerektiği konusunu araştırmaya başlasam iyi olacak.
• Zeyno kötü hava şartları sebebiyle 5. ayının neredeyse tamamını evde geçirmek zorunda kaldı. Ancak Kuzuluk’taki kaplıca evimizde güzel 2 haftasonu geçirdi, hayatının ilk karını gördü, elledi, dokundu, ve tabi ki yaladı.
• Zeynoş hayatının ilk gerçek kuvet keyfini de Kuzuluk’taki kaplıca evimizde yaşadı, resmen azgın dalgalarla boğuşur gibi suyun içinde şımardı şımardı, yüz üstü durabiliyor olmanın tadını çıkardı
• Henüz diş yok, çıkması yönünde herhangi bir şişlik felanda yok, ama birşeylerin kaşındığı belli, o yüzden ne bulursa ağzına sokuyor. Yüzümü dudaklarına sürtüyorum, yalaya yalaya burnumu buluyor, sonra burnumu ağzına sokup,hırsla kemirmeye başlıyor,kikir kikir gülüyor, nasıl hoşuna gidiyor, salyalı salyalı… 🙂
• Zeyno ilk defa Ocak ayının ortasında bir doğum günü partisine katıldı (Bora bebek), doğumgünü pastası ve yanan mumları gördü, tadına bakmak veya yalamak için epey heveslendi ama nasibini alamadı 🙂
• Zeynoş, oyuncakları tutuyor olmanın ve onları bir elinden diğeri geçiriyor olabilmenin, hatta oturduğu yerden koltuğun üstünde duran bir oyuncağı alabilmenin, bazen de fazla öne doğru eğildiği için hoooopppp diye yüzüstü oyuncağın üstüne kapaklanmanın (tabi bu durumda geri kalkamadığı için ciyak ciyak ağlıyor ama) tadını çıkarmaya başladı.
• Zeynoş, bu ay ona aldığım neşeli hayvanlar ve oyun zamanı adlı kitapları ellemeye, dokunmaya, ve çoğunlukla yalamaya başladı.
• Zeyno pek iştahli bir bebek değil, yemek istemediği zaman ağzını kitlemeyi (ama öyle bir kitleme ki, açmamak için gülmüyor bile), hatta başını bir başka yana çevirmeyi kendi kendine içgüdüsel olarak öğrendi :), öyle zamanlarda, alt dudağını içine alıyor, ve kesinlikle açmıyor ağzını (bakınız örnek fotoğraf)
  
• En sevdiğimiz şarkı kırmızı balık… kırmızı balık gölde, kıvrıla kıvrıla yüzüyor, balıkçı hasan geliyor, oltasını atıyor, kırmızı balık dinle, sakın yemi yeme, balıkçı seni tutacak, sepetine atacak, akşama cız bız yapacak, kırmızı balık kaç kaç kaçççççç….