Evimin küçük adamı, kömür gözlüsü… ne kadar bebek desemde hala sana, artık büyüdüğünü görmeye başlamam lazım… Bu sabah seni okula bırakınca, eğildim küçük kapı pervazından izledim ne yapıyorsun diye… küçük ellerinle ayakkabılarını kendin çıkardın önce, ve kimse yardım etmeden okul ayakkabılarını giymek için epey çaba sarf ettin, giyemeyince yardım ettiler, ama ısrarla ve inatla sen kapattın cırtcırtlarını… kapanmadılar ama olsun 🙂 ve çıkardığın ayakkabılarını yerine götürüp kaldırdın. Benim sana taşıtmaya kıyamadığım çantanı yüklediler sırtına, doğru sınıfın yoluna tutturdular sana… bekledin gitmedin…Ahh bak gidemiyor çocukcağız, nasıl yürüsün o yolu tek başına dedi anne yüreğim, meğer ellerinin dezenfekte edilmesini bekliyormuşsun önce 🙂 ellere dezenfektan sıkıldı ve doğruca uzun koridoru tek başına yürüyüp sınıfına gittin… canım oğlum gurur duydum seninle… küçük adamım koca yüreklim… keşke saklayabilsem şu küçük hallerinizi… #capcanlıgunler #farfarist #hongkong #greenfieldinternationalschool
