Zeyno, evimizde çok da fazla kullanılmayan 42 inch lcd’nin üzerinde sanatsal bir çalışma gerçekleştirmiş dün okuldan gelince… Almış eline kuru boyayı, o sivri ucuyla, ev çizmiş, yetmemiş evin içini de boyamış… Dün akşam görmemiştim, sabah uyanınca fark ettim, çizilmiş ( çizilmek denmez buna katledilmiş) Tv resmen, hemen idrak edemedim, her halde toz olmuş dedim, ama ekrana dokununca anladım dünyanın kaç bucak olduğunu :))
İlker geldi, resmen nutku tutuldu, ne diyeceğini bilemedi, çok ama çok kızdı, kızacak kelime bulamadı, sinirinden bağıramadı bile ( tabi ben de), işe gitmek için evden çıktı, Zeyno’da arkasından bakıp, o en tatlı haliyle ‘üzülme baba, üzülme’ dedi , ya güler misin, döver misin bilmiyorum, dayak cennetten çıkmadır diye boşuna dememişler :)))
10 dakika konuştum, yaptığının çok yanlış olduğunu dilim döndüğünce anlattım, ne kadar anladı bilmiyorum, ama bugün okuldan geldikten sonra babaannesine Tv’ yi göstermiş, ben çizdim diye itirafta bulunmuş… :)))
