Sabah uyanınca omzuma kafanı koyup günün geri kalanı için enerji ile dolmamı sağlaman, gece kaçıp kaçıp yatağından yanıma sığınman yetmezmiş gibi, şimdi bir de gözlerini açmadan ‘suuu’ diye bağırmaların başladı… gelip alıyorum seni yatağından, o mis gibi ter kokunla, omzuma yaslanıyorsun ve mutfağa gidiyoruz, kana kana içiyorsun suyunu ve geri dönüp yatağına koyduğumda seni hiç uyanmamış gibi devam ediyorsun uykuna…
Ya hiç büyümesen olmaz mı 🙁
