Kitap okumaya hiç ara vermedik, ancak epeydir okuduklarımızı yazmadığımı fark ettim..
D&R kolisinden son çıkan kitaplarımız Net Yayıncılık’tan çıkan PİSİ PİSİ MIRNAV serisi, tam Zeyno’luk, tam 2 yaş altı çocuk kitabı. Kalın kapaklı, kocaman resimli, az sayfalı ve bol renkli.
Pisi kedi serisine benziyor ama dokun-hisset tarzı bir kitap değil, biraz daha “futbol topu nerede?” “pencereyi göster bana” tarzı bir kitap. Yeni yeni kavramları öğrenen ve kendi yarattığı diliyle konuşan Zeyno için süper bir kaynak oldu bu.
Bugün “miyama”nın arkadaşının adını öğrendi “fabe” yani “fare” oluyor kendisi 🙂 Fareyi gördüğü her yerde çıldırıyor, “fabe, fabe” diyor, bir de gösteriyor, hani tanıyorum ben bunu anlamında 🙂
Birkaç hafta önce de yine Net Yayınlarından 18-24 ay İlk Adımlar Dizisi Hayvanlar ve Sözcükler kitaplarını almıştım. Ama onları pek sevmedik açıkçası, aslında kitaplar kötü değil, ancak çok fazla obje var bir sayfada, birini anlatırken, aklı diğerine kayıyor, odaklanmıyor, hızlı hızlı sayfaları çevirmek istiyor 🙂 Ayrıca, aynı yayınevine ait olmasına rağmen, renkleri hiç can alıcı değil. Dolayısıyla, sürekli ortalarda tutuyorum, ancak hiç ilgisini çekmiyor kitaplar.
D&R’ın kolisini Zeyno ile ortaklaşa paylaşıyoruz, yarısı onun, yarısı benim… Valla D&R’dan artık ekstra müdavim indirimi bekliyorum, duyurulur.
Öncelikle 1 ay önce sipariş verdiğim, gerçekten çok kalın olmasına rağmen 10 günde bitirdiğim ve kendimden geçtiğim kitap, Melekler Zamanı, Fatma Erdek’in ilk kitabıymış. Aslında önsöze göre 6. kitabıymış, ancak yayımlanmış ilk kitabıymış. Diğer kitaplarını heyecanla bekliyorum. Ancak kendisine ve yayın evine biraz yazı fontunu büyütmelerini tavsiye ediyorum. Resmen okurken gözlerimi feda ettim 🙂
Ve geçen hafta aldığım ve elimden düşüremediğim kitap, Hasret, Canan Tan’ın son kitabı. Bu kadının kaleminden bir tane kötü kitap okumadım, hiçbir kitabı beni hayal kırıklığına uğratmadı, Piraye, Yüreğim Seni çok sevdi, İz, Issız Erkekler Korosu, Aşkın Sanal Halleri, En son yürekler ölür, Eroinle Dans, ve son olarak Hasret, hepsi kitaplığımda baş köşede yerini koruyor. Benim şu hayatta kesinlikle en sevdiğim kalem.
Ve son olarak, elime dün geçen kitap sevgili Blogcu Anne, Elif Doğan’ın kaleminden “Annelik Her Zaman Tozpembe değildir”. Kitabın girişi şöyle; “Annelik Her Zaman Tozpembe Değil, bebeğinizin uyku sorunlarına çözüm önermiyor. Yemek yeme problemi olan çocukları iştahlı yumurcaklara çevirmiyor. Disiplin konusundaki sorularınıza yanıt olmuyor.Ama “yalnız değilim” dedirtiyor. “Benimle aynı kaderi paylaşanlar var.” Bir solukta okumak için sabırsızlanıyorum.
Kitap dünyamızdan şimdilik bu kadar 🙂
