İşe dönüş…

20 Eylül 2004 günüydü, 3 aylık staj süresinin ardından EY Ankara ofiste vergi bölümünde asistan olarak başlamıştım… ne de olsa babam kendi işini yapıyordu, birkaç yıl çalışır, işi öğrenir, sonra da baba işine geri dönerim planlarıyla çıkmıştım yola, tam 12 yıl sürdü… HK’a taşınma kararı verince zorunlu ayrılık oldu bizimkisi… diyemem ki hergünüm şaheneydi, birçok zaman bu şirkette niye varım diye sorgulamışlığım bile vardır… çocukları göremeden uyuduğum onlarca gece, neredeyse her akşam 9-10’dan sonra yeniden açılan laptop… ara verince ohhhh be rahat ederim demiştim. Şimdi hiç felsefe yapmayayım, çalışmamak rahat şey doğrusu… ama sosyallikten uzak… hele ki çocuklar okula başlayınca, tam zamanlı bir filipino’da evin işini yapınca, her gün birbirinin aynısı olmaya başlıyor… bazı insana iyi gelir evde sabahtan akşama oturmak, beni ise darlıyor resmen… hergün kendime bir bahane bulsam da dışarı çıksam diye kendime iş çıkarıyordum doğrusu…

Sonunda ben yine duramadım evde. EY HK ofise tamam dedim… ama haftada 3 gün çalışıp, 4 gün dinleneceğim… azıcık aşım, ağrısız başım diye çıktım bu sefer yola… hakkımızda hayırlısı olsun dualarıyla 🙂
4 aydan sonra bugün topuklu ayakkabı giymek, birazcık da süslenmek fena gelmedi valla 🙂
Zeynep benden önce çıkıyor evden, ama Can daha evde oluyor… zaten bu 4 ayda yapışık ikiz gibi olduk… ben varsam babasına bile gitmiyor… sabah giyindiğimi görünce yapıştı bana… güzel güzel konuşup anlattım, tabi ki anlamadı… 🙂 anne işe gitsin, sana araba mı getirsin çufçuf mu getirsin dedim, çufçuf dedi, izin verdi gitmeme… bye bye yapıp, ardımdan gülerek kapıyı kapattı… 🙂 rüşvetçi piliç 🙂
Print Friendly, PDF & Email
Written By
More from acemianne

Foto manyağı :))

Kız milleti kamerayı gördü mü dayanamazmış, insan oğlu bir fotoğraf gördüğünde önce...
Read More

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir