Bugün 18 Haziran 2018, dün çok kötü bir haberle uyandım sabaha… Canım arkadaşım kan bağım olmayan kardeşim Ece’nin henüz 31 yaşındaki dünya tatlısı kuzeni Derya’nın Almanya’da uzun bir süredir yattığı klinikten ölüm haberi geldi… Tüm çabalara rağmen, onca ilik nakline rağmen kurtarılamadı Derya… Geride eş, abla, anne-baba ve onlarca akrabasını gözü yaşlı bıraktı… Son günlerinde kimsenin onu görmesine, bu halsiz haliyle hatırlamasına izin vermeden gitti gencecik Derya…
Dünden beri yine sersem gibiyim… Aklımda sürekli bir söz… “Koydum tüm sevinçleri önüme, baktım hepsi ailem”
Bu sabah da bu şiir sardı beni… birkaç yıl öncesinde bir bayramda ailece gittiğimiz İtalya tatilimizden karelere bakıp epey ağladım… Ömür dediğin gerçekten 3 günlük, dün geçti, yarın belirsiz, bugün de benim için fazlasıyla yanlız…
Can Yücel…
Nefes almak bayramdır mesela… Gün gelip soluksuz kalınca anlar insan…
Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır mesela…
Bayramdır elden ayaktan düşmemek…
Zihinden önce bedeni kaybetmemek… Kurda kuşa yem olmamak… Çok şükür bugunü de görebildim diyebilmektir bayram…
Sevdiğinin yanında olduğu her gündür bayram….
