Ailedir bayram
byBugün 18 Haziran 2018, dün çok kötü bir haberle uyandım sabaha… Canım arkadaşım kan bağım olmayan kardeşim Ece’nin henüz 31 yaşındaki dünya tatlısı kuzeni…
Acemi Anne
Büyüme sen
byOcak 2018 İnsan gözünün önündeki hiç büyümüyor sanıyor… ne zaman eski fotolara baksam ne kadar yanıldığımı anlıyorum… Bir fotoğrafa bakıp daha dün gibi derken…
El yapımı tokalık
byOcak 2018 Zeynonun tokaları evin her yerinde… Kıvır kıvır saçları kestirsen kesilmez, tarasan taranmaz… En güzeli toplayıp 2 yandan toka takmak… Hal böyle olunca…
Gemiler uyandı mı?
byOcak 2018 Evimizin harika bir deniz manzarası var… Hong Kong çok önemli bir liman şehri, büyük büyük yük gemileri her an her yerde… Can…
Amcamobilli günler
byOcak 2018/ Geriye dönük yazılarda unuttuğuma en pişman olduklarımdan biri hiç şüphesiz Berker amcamızın Ocak ayındaki ziyareti oldu… Biz 1 Ocak günü Avustralya tatilinden…
Yüzücülerim benim…
byOcak 2018/ Zeynep doğduğundan beri tam bir su kuşu…. Can sudan korkar bir şekilde doğdu, ama zamanla alıştı suya… Hong Kong’da yılın 9 ayı…
Geriye dönüş/ Flashback
byAcemianneCucu 2011 yılında doğdu… O zamandan beri ne var ne yoksa yaşadıklarımız elimden geldiğince kayıt altında tutmaya çalışıyorum… Çünkü her zaman inanıyorum ki, söz…
kardeşlik ne demek
byKardeş demek kavga demek… Hem de her Allah’ın günü… Bıkmadan usanmadan… Ama başın dara düştü mü, yine de aklına ilk onun gelmesi demek… Kimi…
Değişik oğlum benim
byCan’ı olabildiğince sabahları okula ben bırakıyorum ve oradan işe geçiyorum… Oğlum bir alem hergün başka bir istekle çıkıyor karşıma… Bir gün spiderman gözlüğü diye…
Artik bir iwatch’um yok
byBaşıma ne geliyorsa bu aceleciliğimden geliyor… Pazar günü halıya kahve döküldü, aslında silindi hemen ama geçmedi… Pazartesi yine sildim, kuruyunca leke tekrar belirdi… Perşembe…
Mutlu kurumsal yaşamın sırları
byHong Kong’da dünya tatlısı insanlarla tanıştım ben… En kıymetlilerinden biri de hayatıma tüm içtenliğiyle giren, ne kadar kıymetli ve üst düzey bir yönetici olduğunu…
Sandıklardan eski kıyafetler çıkarsa….
bySene 1988, Ankara’da anaokulumuzun yıl sonu müsaremesindeyiz… Ben folklör kıyafetlerim içinde, İlker ise bir Efe… Yüzüme azıcık makyajın yapıldığı ilk gün bugün diye hatırlıyorum…